Lebaran Holiday

De eerste zes weken zitten er op! Ook hebben we onze twee weken op het Cipto ziekenhuis afgesloten. Naast het zien van een aantal bijzondere ziektebeelden, het assisteren bij behandelingen en het observeren van operaties hebben we hier helaas niet veel zelf kunnen doen. Gelukkig waren de artsen in opleiding (aio's) erg aardig en zijn we onze tijd op het ziekenhuis met hen goed doorgekomen. Echter zijn we gisteren ergens achtergekomen waar we echt van walgen. De aio's hadden ons vorige week uitgenodigd om het vasten met heb te breken. Natuurlijk vonden wij dat leuk en hebben we hen rond zonsondergang opgezocht in het restaurant waar we af hadden gesproken. Hier hebben we samen met een groep van 20+ aio's gedineerd. Wat ons opviel was dat sommige mensen erg veel en dure gerechten bestelde. Toen we af wouden gaan rekenen werden we weggewoven en werd er gezegd dat iemand ons getracteerd had. Na eerst te hebben gezegd dat dat niet hoefde en dat we zelf wel konden betalen, hebben we uiteindelijk toegegeven en gevraagd wie voor ons betaald had zodat we diegene konden bedanken. Een van de aio's moest lachen en zei 'ik!', iemand anders wees naar een andere dokter. Een beetje verward hebben we toen maar de dokter bedankt. Gister kregen we echter (in vertrouwen) te horen dat geen van de aio's ons getracteerd had, maar hun belachelijk dure etentjes iedere vrijdag betaald werden door de junior aio's (die niet eens aanwezig mochten zijn op het etentje!!). Wa een belachelijk corrupt systeem! Bah bah... En we mogen er nu niet eens achter proberen te komen wie uiteindelijk voor ons betaald heeft en hem terugbetalen. Dit wordt namelijk als een belediging gezien en de aio's zullen er dan proberen achter te komen wie die informatie aan ons gelekt heeft en diegene daarvoor straffen. En wij willen onze vrienden niet in gevaar brengen.... Nogmaals: bah bah!

Op dit moment (zondag) zitten we met Hafif en zijn ouders en 2 zussen in de auto op weg naar zijn familie in Bandung. Een rit van 3.45 uur (incl. file rijden). We zijn gisterenmiddag met de trein naar Bogor gegaan waar zij ons met de auto hebben opgehaald. Na wat inkopen te hebben gedaan in de supermarkt zijn we doorgereden naar hum huis en heb ik zijn moeder wat proberen te helpen in de keuken. Om 17.46 uur mocht het vasten verbroken worden en werd de Idul Fitri (einde van de Ramadan) ingeluid. Buiten hoorden we overal vuurwerk de lucht ingaan, terwijl het gezin zich watertandend op het eten stortte (het normale avondeten). Na wat gegeten en gedronken te hebben zijn we in de huiskamer gaan chillen en zijn we rond 10 uur gegaan (tapijt met een dikke deken op de vloer - harstikke hard en oncomfortabel). Rond 3 uur snachts was de familie alweer op en in de weer in de keuken, zich op aan het frissen en aan het eten. Wij werden voorzichtig gewekt (wat in mijn geval niet nodig was) en er werd gezegd dat we in het geote bed verder konden slapen (wat was ik hier blij mee!). Rond 7.30 uur werden weer wakker toen het gezin weer terugkwam van het extreem lange ochtendgebed (ruim 1 uur - 1x per jaar bij het inluiden van de Idul Fitri). Hierna hebben we ons klaargemaakt en zijn we in de auto gestapt.

Vandaag is het plan dus om familie op te zoeken in Bandung (de Idul Fitri is een familie-aangelegenheid waarbij iedereen elkaar opzoekt). . Hierna zullen we doorrijden naar yogyakarta (midden Java) en de Borobudur tempel (een van de zeven wereldwonderen bezoeken).  Maandag rijden we weer terug naar Jakarta waar we bij ons appartement afgezet zullen worden. We hebben dus nog een hele trip te gaan!

Vrijdag t/m maandag gaan we weer terug naar Bandung. We hebben toestemming gekregen om de 'les'dag maandag te skippen, omdat we anders niet terug konden komen van Bandung (de treinen richting Jakarta op de dagen hiervoor waren al helemaal volgeboekt). In Bandung zullen we optrekken en overnachten bij Bella (het meisje dat we tijdens onze trip naar Bandung vorige week hebben leren kennen).  Al met al staat onze vrije week uiteindelijk dan toch nog behoorlijk volgepland en zullen we ons niet hoeven te vervelen!

Tot snel!

Liefs,

Yvet