Lombok

Goedemorgen!

Wij zitten hier in Lombok, Singgigi momenteel, lekker aan ons ontbijt: een bananenpannekoek met fruitsalade en thee in een delfsblauw kopje (de eigenaresse van de homestay is Nederlandse). Vandaag hebben we een lekker rust- en relaxdagje gepland, omdat we de afgelopen dagen behoorlijk wat gedaan en gezien hebben.

Zaterdagmiddag kwamen we aan in Lombok. Na een taxi op het vliegveld geregeld te hebben, werden we voor onze homestay in Kuta afgezet. We zijn het dorpje ingelopen om wat te lunchen/dineren en hebben de kuta-beach met al zijn strand verkopers verkend. Kuta Lombok is een klein surfersdorpje met een layed-back sfeer en toerisme in opkomst. Super chill om een paar dagen 'tot rust te komen'. We hebben ons verblijf daar daarom al meteen met een dag verlengd (andere homestay).

Zondag zijn we met een driver van de homestay naar Jeruk Manis gereden, een natuurgebied op 1,5 uur rijden van Kuta. Hier hebben we een gids geboekt die ons naar 5 verschillende watervallen zou brengen. De eerste waterval was erg touristisch (locals). Na deze bezocht te hebben sloegen we opeens af naar een stijl, smal kronkelpaadje de jungle in. We moesten erg voorzichtig zijn en goed kijken waar we onze voeten plaatsten om niet onderuit te gaan. We waren blij dat we fatsoendelijke dichte schoenen hadden aangedaan. De gids was erg behulpzaam op zijn flipflops. Door deze smalle paadjes en (letterlijk) door de rivieren  bereikten we de volgende 3 verborgen watervallen. Deze jungletrekking was echt fantastisch! Uiteindelijk kwamen we aan bij de laatste, en opeens weer touristische, waterval. Na een dikke twee uur door de jungle te hebben gelopen, zaten we weer opgelaten in de auto terug naar onze homestay.

Maandag zijn we het strand van Kuta opgelopen en deze langs de kustlijn gevolgd. Het strand hield op bij rotsen en een bos(je) in de zee (mangrove). Door een klein stukje door de zee te hebben gelopen, kwamen we uit bij een volgend klein, afgelegen strandje. Ideaal om even te relaxen en zwemmen. Vanuit de zee zag ik apen het strand opkomen. Na Yvonne te hebben gewaarschuwd, ben ik snel terug naar het strand gegaan om onze spullen te pakken. De drie apen stonden/zaten op een meter afstand ons lief aan te staren. Maar toen mijn flesje water uit mijn overvolle armen glipte, was hij weg voordat ik het doorhad. De aap probeerde eerst de dop eraf te draaien, maar toen hem dat niet snel genoeg ging zette hij gewoon z'n tanden in het flesje en dronk hij al het water op. We zijn de zee ingegaan en terug naar het andere strand omdat de apen ons zo niet konden volgen. Op dit strand kwam een kleine, veels te dunne, pup naar ons toe. We hebben deze pup toen het water uit Yvonne d'r flesje gevoerd. Voordat dit flesje goed en wel leeg was hadden de apen ons weer gevonden en de zee ingedreven (ze waren zelf bang om natte poten te halen). We moesten het lege flesje echt weggooien voordat ze ophielden ons te volgen. We zijn maar teruggelopen naar een aap-vrij strand waar we nog wat hebben gerelaxed en een kokosnoot hebben gedronken.

Dinsdag hadden we weer een tour geboekt. Dit keer naar de zuideijke gili-eilanden. Na 1,5 uur rijden kwamen we aan bij de bootverhuur nabij de gili-eilanden. Hier zijn we op een traditionele boot (van Bali en Lombok) gestapt en heeft onze privé bootchauffeur ons vervolgens naar de drie eilandjes gevaren, waar we konden snorkelen, rondstruinen en relaxen. 

Gisteren hadden we weer een chauffeur geregeld die ons via een drietal plekken naar onze nieuwe bestemming zou brengen: Singgigi. Onze eerste stop was Sade, een echt traditioneel dorpje met 150 traditionele huisjes en in totaal 700 inwoners. De inwoners zijn allemaal familie van elkaar, want ze  mogen alleen binnen het dorp trouwen (trouwen met iemand buiten het dorp is te kostbaar ('two buffalo's)). Binnen het dorp zag je dan ook meer mensen met aangeboren afwijkingen. Onze tweede stop was Sukarare, een dorpje dat bekend staat om zijn wevers. Hier hebben we vrouwen achter het weefgetouw gezien en probeerden ze ons allerlei sjaals en doeken aan te smeren. Onze laatste stop voordat we bij de nieuwe homestay aankwamen was de Batu Bolong tempel, een Hindoetempel die is gebouwd op de top van een rots. Grappig om eens te zien. Na onze spulletjes op onze nieuwe kamer te hebben gedropt, zijn we Singgigi ingelopen. Dit was niet wat we ervan verwacht hadden: klein en niet heel sfeervol. De eigenaresse van de homestay wist ons wel te vertellen dat er zich een kunstmarkt bevindt op een half uur lopen en dat we daar ook winkeltjes, cafeetjes en een mooier strand kunnen vinden. Dat is dan ook ons plan voor vandaag. Maar eerst gaan we onze handen en voeten lekker laten verwennen in het sallonnetje hier om de hoek!

De dagen beginnen alweer flink af te tellen voor Yvonne. Nog even en dan eindigd ons avontuur hier in Indonesië samen en zal ik mijn reisgenootje moeten missen. Gelukkig komt er dan een hele goede vervangende reisgenoot mijn kant op: mijn lieve vriend Bryan!! Met hem zal ik dan nog drie weken in Indonesië rondtrekken om het land, zijn mensen en cultuur nog beter te leren kennen en lekker samen van onze vakantie te genieten.

Liefs,

Yvet